#169 - Letty van der Geest

Letty van der Geest is schrijver, oud-televisiemaker en ervaringsdeskundige op het gebied van relaties en zelfontwikkeling. Na een veelzijdige carrière in muziek, mode, reclame en bij de publieke omroep, schreef ze het boek “Het leven is niet veel soeps en andere geruststellende zinnetjes van Meneer

Veltman”, waarin ze haar weg beschrijft van relatieverslaving en depressie naar acceptatie en innerlijke rust. Tegenwoordig schrijft ze op haar website en social media, geniet ze van haar hond Suzie en is ze alweer 23 jaar gelukkig getrouwd met journalist en schrijver Ton Verlind.

In de podcast vertelt Letty dat geluk voor haar “hoog gegrepen” is; zij richt zich liever op tevredenheid en ziet geluk als korte momenten. Zij herkent veel in het idee dat geluk vaak simpelweg de afwezigheid van ongeluk is. Vanuit dat startpunt kijkt zij terug én vooruit, steeds met de vraag: wat is nu realistisch? Zij schetst een gespannen jeugd met een alcoholische vader, een ongelukkige moeder en het late besef dat haar biologische vader de plaatselijke slager was. Als kind leert zij op niemand te rekenen en altijd “haar best te doen”. Later volgen een vroeg huwelijk (niet vervullend), roerige jaren en vervolgens een intense, codependente relatie met “Marco”, waarin verlatingsangst, jaloezie en afhankelijkheid opspelen. Financiële tegenslag en de zorg voor twee kinderen maken die periode extra zwaar. Zij komt terecht bij psychiater meneer Veldman en loopt dertien jaar bij hem. Zijn aanpak is nuchter en confronterend: geen symbiotische ideaalbeelden, maar de lat lager leggen, de realiteit aankijken en “eelt op de ziel” kweken. Als het 50–60% met je partner klopt, is dat al veel; verwacht geen totale versmelting. In plaats van een rivier forceren graaf je rustig een eigen kanaal: kleine, haalbare stappen (zelfs plantjes water geven mag laconiek). Hoop maakt plaats voor helderheid: minder moeten, minder ideaalplaatjes, meer leven zoals het is. Zij vertaalt dit naar relaties: niet vallen voor sprankel en projecties (zoals in B&B Vol Liefde), maar zoeken naar iemand die er is, betrouwbaar en rustig. Zo ontmoet zij later haar huidige partner, met wie zij een stabiel, licht leven leidt en met wie lachen en kunnen rekenen belangrijker zijn dan grootse romantiek. Het geluksvoorwerp is een klein Spaans beeldje van een jongetje met een sinaasappel op een bankje. De eenvoud raakt: een zonnetje, zitten, niets hoeven. Dat is voor haar geluk in het nu, tevredenheid zonder opsmuk.